به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید یونس تلوکی دومین فرزند خانواده در دومین روز از ماه آخر تابستان سال  1346 چشم به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی‌اش را در شهر چوار به اتمام رساند و تحصیلات دوره متوسطه را در رشته ریاضی فیزیک در شهر ایلام گذراند.

شهید تلوکی جوانی مومن، متدین،انقلابی و معتقد بود و از اخلاقی خوشی برخوردار بود. هوش زیاد و علاقه سرشار او به تحصیل باعث ممتازی وی در بین همکلاسی‌ها شد و تحسین معلمین را برانگیخته بود. وی اوقات فراغت خود را در مسجد جامع می‌گذراند و حضور پر رنگی در مراسمات مذهبی خصوصا دعای توسل و کمیل داشت.

وی در زمین فوتبال چوار در حمله هوایی رژیم بعث عراق به علت اصابت شدید ترکش از ناحیه کمر و ران به فیض شهادت نایل آمد و به سوی معبود شتافت.

یوسف تلوکی برادر شهید یونس تلوکی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ما گفت: برادرم 4 سال از من کوچکتر بود، او از سرآمدان در تحصیل، تهذیب و ورزش بود. یونس یک جوان نخبه و تحصیل کرده بود که تا سال چهارم رشته ریاضی تحصیلات داشت. برادرم همچون تحصیل در زمینه ورزش نیز ممتاز بود؛ او در رشته پینگ پنگ حرفه ای بود و به ورزش فوتبال نیز می پرداخت.

وی با اشاره به خاطراتی از برادرش افزود: همه زندگی خاطره است، از جمله خاطراتی که از برادرم به یاد دارم برادرم در  پشت دیوار خانه مان جمله معروف امام را نوشته بود: «ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد» این نوشته سالیان سال بر پشت دیوار خانه‌مان بود.

برادر شهید تلوکی ادامه داد: مربی پینگ پنگ برادرم به ما گفته بود یونس اعتقاد خاصی به قرآن و مسائل مذهبی داشت، در آن روز که مسابقه پینگ پنگ برگزار شده بود هر چقدر به دنبال یونس گشتند پیدایش نکردند تا اینکه مربی اش او را  در حال قرآن خواندن دید، وقتی این صحنه را دید خواست فضای روحی یونس به هم نریزد و گذاشت تا قرآن خواندنش تمام شود و بعد برای مسابقه صدایش زدند و در مسابقه اش هم موفق شد.

وی با اشاره به بمباران زمین فوتبال چوار گفت: آن زمان که بمباران شهر چوار در ورزشگاه  اتفاق افتاد من کمی پایین تر از استدیو بودم، اکثر افراد منازل را از ترس بمباران هوایی ترک کرده بودند، آن زمان که بمباران اتفاق افتاد سریع خودم را به ورزشگاه رساندم، بعد از نیم ساعت که رسیدم انگار در منطقه، کربلایی اتفاق افتاده بود، جوانان، نوجوانان و کودکان به شهادت رسیده بودند در همان حین برادرم را دیدم که در زمین فوتبال چوار شهید شده است آن صحنه دلخراش و ناراحت کننده‌ را هر زمان که به استدیو می‌آیم برایم تداعی می‌شود.

تلوکی افزود: دقیقه 55 فوتبال از یادم نمی‌رود، زمانی که فوتبال تماشا می‌کنم وقتی بازی به دقیقه 55 می‌رسد، صحنه هواپیماهایی که آمدند و بمباران انجام دادند برایم تداعی می‌شود که این بسیار برایم ناراحت کننده است.

وی با اشاره به بمباران زمین فوتبال چوار توسط رژیم بعث عراق گفت: خوب است که مسئولین این اتفاق را فرا منطقه‌ای ببینند نه به عنوان یک منطقه کوچک چوار؛ اگر دوست دارند و به دنبال این هستند که انقلاب بیمه شود و به دنبال این موضوع هستند که مظلومیت ایلام و ایران را به جهان اثبات کنند و نسل جوان ما به گذشته و خاطرات جنگ بیشتر آگاهی داشته باشند درهمین جا کار فرهنگی انجام دهند که البته این موضوع نیاز به یکسری زیر ساخت‌ها دارد که در این منطقه ایجاد شود از جمله زیر ساخت ها بحث گسترش استدیو می‌باشد، حتی راهیان نور را به این مناطق بیاورند که این صحنه ها را برایشان روایت کنند.

گفتنی است در روز ۲۳ بهمن سال  ۱۳۶۵ مسابقه فوتبالی میان دو تیم منتخب چوار و جوانان استان ایلام برگزار شد که پس از گذشت 55 دقیقه به ناگاه هواپیماهای رژیم بعث عراق از راه رسیدند و زمین فوتبال را با همه بازیکنان و تماشاگرانش بمباران کردند. دراین حادثه ۱۰ بازیکن، سه کودک، یک داور و یک تماشاگر شهید و ۶ نفر هم جانباز شدند.